Documentaire de verhalen 100 malen
Ze zijn stokoud en broos, maar hun ogen staan nog altijd scherp. De ogen die Auschwitz en Sobibor hebben gezien. Het maakt hen uitzonderlijk – steeds uitzonderlijker; nu ze tot de allerlaatste groep levende ooggetuigen behoren. In deze documentaire worden drie hoogbejaarde Holocaustoverlevenden op een bijzondere en nieuwe manier geportretteerd.
• Hoe vertellen we de verhalen als ze er niet meer zijn. Hoe kunnen hun geschiedenissen ingezet.
• Hoe zijn persoonlijke geschiedenissen over sjoah, uitsluiting, racisme een aanvulling op geschiedenislessen, bij rondleidingen, als ondersteuning naast archiefonderzoek.
De verhalen
De drie getuigen hebben de Holocaust aan den lijve ondervonden en na enkele decennia van desinteresse vindt de samenleving hen nu buitengewoon interessant. Wij, de samenleving, geven hen een prominent podium en vragen te vertellen – voor ons, voor de toekomst. Ze doen het, ondanks de pijn van herbeleving en nachtmerries. Deze documentaire laat zien wat het betekent om keer op te keer te getuigen over de Holocaust, over trauma’s, over dood en ellende. Hoe de tijd je verhaal langzaam doet verstenen. Welke vragen altijd weer terugkomen, en welke vragen nog nooit werden gesteld.
Erik Willems – zeer ervaren filmmaker en producent met een historische blik, die veel voor Andere Tijden heeft gewerkt, met name op het terrein van WO2.
Mirjam Huffener – initiator, ontwikkelaar en vormgever van (in het bijzonder) erfgoed en oral history projecten. Momenteel werkt zij voor de Lotty Veffer Foundation aan de reizende tentoonstelling “Waarom schrijf je me niet” – Post uit de vergetelheid.
Alex Bakker – schrijver, researcher en documentairemaker met ruime ervaring in oral history over WO2. Hij heeft veel oorlogsgetuigen geïnterviewd.
Rozette Kats – ervaren gastspreker vanuit steunpunt Westerbork.
